گزیده سخنان ویکتور هوگو

به کسی عشق بورز که لایق عشق تو باشد نه تشنه عشق ... چون تشنه عشق روزی سیراب می شود.

***

مانند پرنده باش که روی شاخه سست و ضعیف لحظه ای می نشینید و آواز میخواند و احساس میکند که شاخه می لرزد ،اما به آواز خواندن خود ادامه می دهد زیرا مطمئن است که بال و پر دارد.

***

بیش از آنکه خزان از راه برسد ، از هر بهار بهره مند شو .

***

زندگی شما از زمانی آغاز میشود که افسار سرنوشت خویش را در دست گیرید.

***

چقدر باشکوه است که دوستت بدارند و به مراتب باشکوه تر است که دوست بداری!

***

بدون دادگری هیچگونه پیش داوری درست نیست.

***

در نوشتن از آنچه دیگران نوشته اند ، نباید یاری خواست ،بلکه از جان و دل خویشتن است که باید یاری جست.

***

اگر انسان بتواند رنج را نیز به مانند شهری ترک گوید،می تواند خوشبختی را از سر گیرد.

***

ازدواج چیز شگفت آوری است،گاه شیران را روباه و گاه روبهان را شیر میکند.

***

جان آدمی چه اندوهگین است ،هنگامی که اندوهش از عشق است.

***

عشق ، زیبا و زشت نمیشناسد.

***

هر زن پاکدامنی ،زیبا و دلپسند است.

***

زندگانی گل است و عشق ، عسل آن.

***

هر کس ارزش خود را خود تعیین میکند.

***

اگر چشم و هم چشمی در زندگی بشر نبود ،نه نوآوری میشد نه کشفی.

***

از لابه لای شدیدترین تاریکی ها ، نور راستی برافروخته می شود.

***

آنچه میگویی بکن و آنچه میکنی بگو!

***

لغزش انسان تدریجی است . بدیها در وجود ما ،پای حاضر و آماده و نامرئی دارند .حتی کسانی که از ما با ظاهر پاک و آراسته ، چنین ویژگیهایی دارند.

***

اگر نمیخواهی تو را بیازمایند ، کار خود را درست انجام بده .

***

بزرگترین آزمون گیرنده ، خداست و کوچکترین آزمون دهنده ، بنده ی خدا.

***

روزی جهانیان ،همه دست برادری به یکدیگر خواهند داد و آن روزی است که بدبختی و تیره روزی در گستره جهان یافت نخواهد شد.

***

هرچه خدایی نیست ، فرو ریختنی است.

***

یک پرنده کوچک که زیر برگها آواز میخواند برای اثبات خدا کافی است.

***

عذاب وجدان ، بدتر از مرگ در بیابان سوزان است.

***

هر چه از کوه بالاتر می رویم ، چشم انداز گسترده تری می بینیم.

***

لطف زن مانند ماسه خطرناک است.

***

چقدر عاقلند آنهایی که در عشق احمق اند.

برایت آرزو مى‌کنم که عاشق شوى،
و اگر هستى، کسى هم به تو عشق بورزد،
و اگر اینگونه نیست، تنهاییت کوتاه باشد،
و پس از تنهاییت، نفرت از کسى نیابى،
آرزومندم که اینگونه پیش نیاید ......

***

من نمیگویم هرگز نباید در نگاه اول عاشق شد اما اعتقاد دارم باید بار دوم هم نگاه کرد.

***

در زندگی یک مرد ۲ روز ارزش دارد : روزی که با زنی آشنا میشود و روزی که او را به خاک می سپارد.

***

خوشبخت كسي است كه به يكي از دو چيز دسترسي دارد : يا كتابهاي خوب يا دوستاني كه اهل كتاب باشند.

***

هرگز در میان موجودات مخلوقی كه برای كبوتر شدن آفریده شده كركس نمیشود. این خصلت در میان هیچ یك از مخلوقات نیست جز آدمیان.

***

تمام جهنم در يک کلمه وجود دارد:تنهايي.

***

خداوندا! اگر بخواهم آنچه در ذهن دارم با تو بگويم، هزاران جلد کتاب مي شود ولي آنچه در دل دارم يک جمله بيش نيست.

***

کینه و تنفر را به کسانی واگذار کنید که نمی توانند دوست بدارند.

***

انسان، انسان است چون که می گرید، ولی به حال کسی که هرگز نمی گرید باید گریست.

***

هستی جز احساس پایان قریب الوقوع، و هم گاهی کیفیت بودن با نبودن، رفتن در بوته آزمایش، و خطر دائمی لغزش احتمالی چیزی نیست .

***
ببديهاي اجتماع به دست ما ساخته شده است و به جاي ناله جاي آن دارد که درصدد رفع آن برآئيم .

***

عشق عبارت است از وجود يک روح در دو کالبد. عامليست که دو تن را مبدل بفرشته ی واحدی می کند.

***

آزادی ما از نقطه‌ای شروع می شود که آزادی دیگران پایان می‌یابد.

***

بدبختی، مربی استعداد است.

***

به‌مرگ راضی شدن، به‌فتح نائل شدن است.

***

تعارف و خوش آمدگوئی، چیزی مانند بوسیدن از روی چادر است.

***

جسد دشمنی را که تشییع میکنی سنگین نیست.

***

خدا فقط آب را آفرید، انسان شراب را.

***

در بینوائی همچنان که در سرما نیز دیده می‌شود، آحاد به یکدیگر فشرده می‌گردند. ویکتور هوگو

***

شاید بتوان از هجوم سیل‌آسای یک ارتش ممانعت کرد، اما از هجوم افکار و عقاید نمی‌توان جلوگیری نمود.

***

فقر و مسکنت ، مردان را به‌جنایت و زنان را به‌فحشاء سوق می‌دهد.

***

فکر کردن، شغل ذهن است، خواب دیدن، تفریح آن.

***

فلسفه، میکروسکوپ افکار است.

***

گاهی کار فقر و بیچارگی به جائی می‌رسد که رشته‌ها و پیوندها را می‌گسلد، این مرحله‌ای است که تیره‌بختان و سیاه‌کاران چون بدانجا رسند درهم آمیخته و در یک کلمه که "شومی" است شریک می‌شوند، این کلمه بینوایان است.

***

وقتی نتیجه انتخابات اعلام شد، یعنی رأی بالاترین مرجع اعلام شده است.

***

همه‌جا شادمانی قشر نازکی است که روی رنج و بیچارگی کشیده‌اند.

***

هیچ چیز مثل بدبختی کودکان را ساکت نمی‌کند.

***

آنانکه نمی‌توانند خود را اداره کنند، ناچار از اطاعت دیگرانند.

***

آینده کودکان بسته به‌تربیت پدر و مادر است.

***

ادبیات، راز پنهانی تمدن است، شعر، سرّ مکتوم آمال است.